De commissie Baarsma kreeg opdracht te zoeken naar een alternatief instrument om de uitgaven voor medisch-specialistische zorg en curatieve geestelijke gezondheidszorg beheersbaar te houden. Door het wettelijk recht op zorg kan vooraf geen volledige Zekerheid worden geboden dat zorguitgaven onder alle omstandigheden binnen de grenzen van het Budgettair Kader Zorg blijven. Wel zijn aanvullende maatregelen mogelijk om marktpartijen maximaal te prikkelen binnenskaders te blijven. Hierdoor kan de overheid de uitgaven voor medisch-specialistische zorg en op genezing gerichte geestelijke gezondheidszorg (cGGZ) aanzienlijk beter beheersen dan nu het geval is. Een verstorend macrobeheersinstrument hoeft dan zelden of nooit te worden toegepast, en gaat zo daadwerkelijk als ultimum remedium functioneren. De commissie doet verschillende aanbevelingen om dit te realiseren.