De toekomstige arbeidsmarkt zal gekenmerkt worden door kwantitatieve en kwalitatieve mismatch. Kwantitatieve mismatch is het resultaat van demografische veranderingen. In de volgende decennia zullen minder werknemers beschikbaar zijn op de arbeidsmarkt, omdat grote aantallen werknemers met pensioen gaan en er minder schoolverlaters zullen zijn. Na verloop van tijd zal het aantal banen zich aanpassen aan het beschikbare aantal werknemers. In voorgaande studies (Mind the Gap en Bridging the Gap) werd kwantitatieve mismatch gemeten door het tellen van de potentiële negatieve afwijking van het aantal werknemers met betrekking tot het aantal banen en kwamen op een potentieel tekort van 35 miljoen in de EU27 in 2050. Dat is een indrukwekkend aantal, maar er is meer.

De arbeidsmarkt matcht werknemers en banen. Deze matches zijn niet altijd perfect. Een kwalitatieve mismatch treedt op wanneer de vaardigheden of competenties van de werknemer niet overeenstemmen met de benodigde vaardigheden voor de desbetreffende baan. Een voorbeeld is een te laag of te hoog opleidingsniveau. Het meten van de kwalitatieve mismatch gaat dus verder dan het meten van het numerieke verschil tussen aantal werknemers en werkgelegenheid.

Kwalitatieve mismatches komen veel voor en dit rapport meet de omvang voor een groot aantal landen tussen nu en 2020. Kwalitatieve mismatch beïnvloedt iedereen: werknemers, werkgevers en de samenleving als geheel. Een werknemer die niet over de gevraagde vaardigheden beschikt kan een lager loon verdienen. Werkgevers kunnen bij mismatch last hebben van een lagere productiviteit van de werknemer. Aanzienlijke mismatch op de arbeidsmarkt zal leiden tot een lager groeipad van de economie.