Criminaliteit gaat gepaard met behoorlijke kosten. De overheid besteedt geld aan de preventie, opsporing, vervolging, berechting en bestraffing van criminelen. Criminaliteit leidt ook tot materiële en immateriële kosten voor degenen die er slachtoffer van zijn geworden, zoals goederen die zijn ontvreemd, of het feit dat slachtoffers sinds het delict minder lekker in hun vel zitten. De overheid investeert dan ook in allerlei programma’s om de criminaliteit te voorkomen en terug te dringen en de maatschappelijke kosten van criminaliteit te verlagen. Inzicht in de kosteneffectiviteit van dergelijke programma’s levert beslissingsondersteunende informatie op voor de vraag welke programma’s de overheid het best in kan zetten. De middelen voor criminaliteitsbestrijding zijn immers begrensd. Per definitie moeten er dan keuzen worden gemaakt waar deze middelen zo goed mogelijk kunnen worden ingezet. Dit onderzoek verschaft inzicht in de wijze waarop de kosten van criminaliteit kunnen worden bepaald.