De laatste tijd lijkt het erop dat elke economisch beleidsdiscussie wordt gedomineerd door de economische crisis, en dat is begrijpelijk. De ernst van de huidige recessie was niet voorzien en we weten nog steeds niet hoe diep het dal zal zijn, hoeveel schade het zal aanrichten en wanneer het voorbij zal zijn. De werkgelegenheidsdoelstellingen voor de Europese Unie van Lissabon 2010, oorspronkelijk overeengekomen in 2000 door de toenmalige vijftien lidstaten, worden alle getroffen door de recessie. Net als een aantal doelstellingen dat op het punt stond om te worden gerealiseerd, worden ze weggespoeld door de economische neergang.

In dit artikel zal de huidige Europese arbeidsmarkt, met betrekking tot de economische crisis en de doelstellingen van Lissabon worden onderzocht. De doelstellingen zullen niet worden gehaald op de korte termijn en op de lange termijn zal zal de krapte op de arbeidsmarkt op moeten worden gevangen. De vergrijzing van de bevolking zal onze arbeidsmarkten uitdagen en onderstreept de noodzaak om de arbeidsparticipatie na de crisis te verhogen.