Norm voor leveringsZekerheid

Dit rapport beschrijft de ontwikkeling en het gebruik van een minimum norm voor leveringsZekerheid voor de Nederlandse elektriciteitsmarkt met als doel het realiseren van een adequaat evenwicht tussen elektriciteitsvraag- en aanbod op de lange termijn. Deze norm kan worden gebaseerd op de duur van stroomstoringen en de daaraan verbonden maatschappelijke kosten in vergelijking met de kosten die gemaakt moeten worden om stroomstoringen te voorkomen. De norm voor leveringsZekerheid kan vertaald worden in een norm voor de productiesector indien rekening wordt gehouden met de Zekerheid van de buitenlandse elektriciteitslevering aan de Nederlandse markt.

Aan de hand van een theoretische analyse en een beoordeling van het gebruik van normen in buitenlandse elektriciteitsmarkten en andere sectoren geeft dit rapport een overzicht van het gebruik van normen met als doel de publieke belangen veilig te stellen. LeveringsZekerheidnormen kunnen in elektriciteitsmarkten verplichtend worden gebruikt of alleen om marktpartijen te informeren over de mate leveringleveringsZekerheid zoals ze door afnemers worden geprefereerd. Indien geen norm wordt gebruikt zou de markt zich moeten verlaten op de economische prikkels die samenhangen met contracten en aansprakelijkheid.

Op basis van de norm voor leveringsZekerheid kan de benodigde productiecapaciteit in een ex-ante marktanalyse worden bepaald, waarbij verschillende scenario’s een rol kunnen spelen. Aan de hand van meerdere indicatoren kunnen verwachte marktontwikkelingen gemonitord worden. Een beoordeling van de marktontwikkelingen in relatie tot de benodigde productiecapaciteit zal een signaal geven aan de marktpartijen met betrekking tot de te verwachte adequaatheid op de langere termijn (7-10 jaar). Deze beoordeling en het daaraan gekoppelde signaal zouden moet helpen bij het verbeteren van de transparantheid van de markt en producenten, leveranciers en consumenten ondersteunen bij hun besluitvorming over een effectieve en efficiënte reactie op de lange termijn marktontwikkelingen. Resultaten van de marktmonitoring kunnen gebruikt worden door de overheid om, indien nodig, specifieke acties te ondernemen om barrières voor investeringen te reduceren. Beleidsmaatregelen van algemenere aard zouden echter niet verbonden moeten worden aan de monitoringresultaten aangezien dit strategisch gedrag zou kunnen uitlokken.