Separate, joint or integrated?

Deze paper analyseert de integratie van een actief arbeidsmarktbeleid voor twee groepen van werklozen, namelijk werklozen in de bijstand en werklozen met een werkloosheidsuitkering, vanuit een theoretisch perspectief. Er wordt gebruik gemaakt van een principaal-agent model waarin de overheid de principaal is met als doel het maximaliseren van sociale welvaart. De overheid huurt een of meerdere agenten in die de administratie van uitkeringen moeten doen en actief arbeidsmarktbeleid moeten voeren. We evalueren de welvaart in een aantal alternatieve institutionele situaties:

c) Actief arbeidsmarktbeleid voor de twee groepen is de verantwoordelijkheid van twee afzonderlijke organisaties die ook verantwoordelijk zijn voor de uitkeringen van de twee groepen (zoals Nederland).

In dit rapport wordt gekeken welk model het beste presteert. Over het algemeen presteert een model met slechts een type agent beter dan een model met twee type agenten. Bij twee type agenten lekt een deel van de inspanning van de ene weg naar de andere en dat vermindert de prikkels om werklozen weer aan het werk te krijgen. Een model waar twee agenten samenwerken en beide agenten werklozen dienen presteert nog slechter.