Resultaten
De Wet werk en zekerheid (Wwz), die vanaf 2015 in werking is getreden, heeft als gevolg van het brede pakket aan maatregelen veel van de beoogde doelen gehaald, al is dat niet altijd in sterke mate het geval. De Wwz heeft gezorgd voor meer doorstroom van flexibele contracten naar arbeidscontracten met meer zekerheden, en meer baan-, werk- en inkomenszekerheid voor flexibele werknemers. Daardoor is het verschil tussen vaste en flexibele werknemers kleiner geworden. Ook heeft de wet de rechtszekerheid en rechtsgelijkheid van zowel werknemers als werkgevers bevorderd. Tegelijkertijd heeft de Wwz nauwelijks geleid tot een sneller en goedkoper ontslagstelsel dat werknemers activeert en werkgevers stimuleert om werknemers sneller in (vaste) dienst te nemen. Ook de WW-maatregelen hebben nauwelijks gezorgd voor activering van werklozen, ondanks een gedeeltelijke verlaging van de inkomenszekerheid. De meeste maatregelen in de Wwz kunnen desalniettemin als doelmatig worden beschouwd, aangezien ze tegen beperkte kosten de doelstellingen bereiken. Dat geldt niet voor de WW-maatregelen.

Het onderzoek
De Evaluatie van de Wwz is door SEO Economisch Onderzoek in samenwerking met de Beleidsonderzoekers, de Rijksuniversiteit Leiden, de Universiteit van Amsterdam en Mediad Data B.V. uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Daarbij zijn de maatregelen in de Wwz geƫvalueerd die betrekking hebben op flexibele arbeid, ontslag, en de WW. Het gaat daarbij om de activerende werking van de Wwz, de balans tussen flexibiliteit en zekerheid, rechtszekerheid en rechtsgelijkheid, en de doeltreffendheid en doelmatigheid van de Wwz.

Gebruikte methode
De evaluatie is grotendeels gebaseerd op de resultaten van de deelonderzoeken naar de effecten van de maatregelen flexibele arbeid, ontslag en WW in de Wwz (zie SEO-rapporten 2020-15, 2020-16 en 2020-17), aangevuld met deskresearch en literatuuronderzoek.