Eind 2013 is de Regeling cofinanciering sectorplannen in werking getreden. De sectorplannen zijn een resultaat van het Sociaal Akkoord uit 2013. Ze hebben twee hoofddoelen: de crisis overbruggen en de arbeidsmarkt beter laten functioneren. De sectorplannen worden opgesteld en uitgevoerd door de partners in een sector of een regio: werkgevers, werknemers, sectorfondsen en eventueel andere partners zoals het beroepsonderwijs. Bij de sectorplannen is sprake van cofinanciering: de rijksoverheid betaalt een gedeelte van de kosten van de plannen en de rest wordt betaald vanuit een eigen bijdrage door de partners in de sectorplannen.

Deze tussenevaluatie behandelt het proces, het bereiken van de doelen, het effect op de betrokkenheid en samenwerking bij de sociale partners en de vorm van de subsidie en richt zich op de eerste 38 afgeronde sectorplannen. Het bepalen van de netto-effectiviteit van individuele maatregelen, sectorplannen of de gehele regeling is geen onderdeel van deze evaluatie.

Het subsidie-instrument heeft in brede zin tot versterking van de arbeidsmarkt geleid. Zonder overheidssubsidie hadden veel maatregelen niet bestaan en waren veel andere op kleinere schaal uitgevoerd en de gevolgen voor individuele deelnemers zijn positief geweest.

Het doel van het overbruggen van de crisis is slechts in beperkte mate bereikt. De sectorplannen hebben voor financiering gezorgd voor maatregelen waar vanwege de crisis bij werkgevers en sectorfondsen niet voldoende geld voor beschikbaar was. Maatregelen gericht op het voorkomen van werkloosheid hebben in beperkte mate deel uitgemaakt van de sectorplannen. Dit is een direct gevolg van de keuze om de plannen te richten op het versterken van het arbeidsaanbod en niet op het verhogen van de arbeidsvraag. Daarnaast is er veel vertraging opgetreden in de uitvoering van plannen, waardoor veel maatregelen pas na afloop van de crisis zijn uitgevoerd.